Trouwerijen

Armeniërs trouwen niet alleen op het stadhuis. Zij trouwen ook in de kerk. Daar beloven zij, dat zij voor elkaar zorgen, elkaar liefhebben en elkaar trouw zullen blijven.
Voordat bruid en bruidegom deze belofte doen, spreken ze eerst met de pastoor. Hij vertelt het paar hoe de kerk over het huwelijk denkt. Ook het bruidspaar vertelt, hoe zij over hun huwelijk denken. Ze bereiden de plechtigheid ook goed voor met elkaar.
Het huwelijk is door God ingesteld als een verbintenis tussen man en vrouw voor het leven. Het wordt in de Bijbel vergeleken met de relatie van Jezus Christus met zijn gemeente. De liefde dient de basis te zijn.

Geen liefde die zichzelf zoekt, maar liefde die geeft (1 Korintiërs 13).
Ook al zijn er verschillen tussen man en vrouw, de een staat niet boven de ander en de een is niet meer dan de ander. Omdat het huwelijk een eenheid van man en vrouw dient te zijn, lichamelijk en geestelijk, is het niet goed als een gelovige christen (man of vrouw) trouwt met iemand die niet gelooft in Jezus Christus als Heer en Heiland.

Rituelen
In de kerk vraagt de pastoor aan de bruidegom en bruid of zij elkaar zullen liefhebben en verzorgen. Dan schuift de bruidegom de trouwring aan de vinger van de bruid. 
Ook zij schuift een ring om de vinger van de bruidegom, waarna de pastoor hen tot man en vrouw verklaard.

Onze trouwakte: